از اکوادور تا شیلی

کلی واژه در ذهن نم کشیده من پینه بسته. گاهی سرنوشت انسان را به این طرف و آن طرف پرتاب می کند. یک وقتهایی انتخاب می کنی و گاهی انتخاب می شوی. دو سال پیش بود که دوست آرژانتینی خیلی صمیمی ام که برایم مثل برادر بود به آسانی دستم را گذاشت در پوست گردو و باعث شد از سفرم به کشورش باز بمانم و من را به جای غرب راهی شرق دور کرد. جایی که دوستی جدید، دوباره راه غرب دور را به من نشان داد. این بار انتخاب شدم.

۲۵ ساعت پرواز خیلی زود گذشت. انقدر سریع که بدنم فرصت نکرد بفهمد الان شب است یا روز. تا به خودم آمدم در یک سرزمین کاملا ناآشنا بودم. قدها همه کوتاه و صورتها همگی آفتاب سوخته. جمهوری موز و آتشفشان: اکوادور. شاید عکس ها گویا تر از واژگان من باشند:

نگارگری آفریدگار: جاده شهر Lago Agrio (دریاچه تلخ) به شهر Quito (کیتو)

شال از جنس پشم آلپاکا (نوعی شتر بدون کوهان) می فروشد. شهر کیتو پایتخت اکوادور

شهر کیتو از فراز برج بلند کلیسا. شهری محصور در میان بلندی های کوههای آند.

می بافد. شهر اوتو والو (Otovalo) در شمال اکوادور. 

گلی زیبا. ارتفاع ۴۰۰۰ متری. حومه کیتو

یکی از دو دهانه مسکونی آتشفشان در جهان: دهانه چهار کیلومتری آتشفشان نیمه فعال پولولاهوا (Pululahua) حومه کیتو

غروب خونین. پارک ملی کویابنو (Cuyabeno) شمال شرقی اکوادور. جنگل آمازون

ارتفاع ۳۹۳۰ متری. دریاچه ای زیبا در دهانه آتشفشان خاموش کیلوتوا (Quilotoa). مرکز اکوادور

 یکی از فعالترین آتشفشانهای جهان: کوه ۵۰۲۳ متری تونگوراهوا (Tungurahua) نزدیک روستای بانیوس. مرکز اکوادور. این کوه در آستانه انفجار است. چیزهای سفیدی که در اطراف کوه می بینید ابر نیستند، بخارهای داغی هستند که از دهانه های آتشفشان بیرون می آیند.

یکی از باشکوه ترین آبشارهای آند: گرداب شیطان (Pailon del diablo) روستای بانیوس مرکز اکوادور

در جلوی عکس: آتشفشان کوتوپاکسی (Cotopaxi) یکی از بلندترین آتشفشانهای فعال جهان با ارتفاع ۵۸۹۷ متر آماده غرش است. ۵۰ کیلومتری جنوب کیتو. 

در افق: نزدیکترین نقطه کره زمین به خورشید. آتشفشان چیمبورازو (Chimborazo) با ارتفاع ۶۲۶۸ متر بلندترین کوه اکوادور و ۱۷ امین آتشفشان بلند جهان است. اورست با ۸۸۸۴ متر بلندترین کوه نسبت به سطح دریاست ولی نسبت به مرکز کره زمین، این آتشفشان بلندترین کوه جهان است.

 *****

کوهستان آند هوای پر اکسیژنش را بدون غل و غش تقدیم می کند نه مانند تهران که همه چیز آن تقلبی است: حتی هوایش! دو هفته برای این سرزمین هیچ است. ای کاش یکسال وقت داشتم. به یک سرزمین دراز و لاغر قول دیدار داده بودم. سرزمینی عایق شده به وسیله کوه و دریا و صحرا با مردمی گرم و گیج فعالیتها و لذتهای روزمره. انگار نمی دانند و نمی خواهند بدانند که آن طرف کوهها چه خبر است. دیاری که از سرزمینی با طبیعت داغ و وحشی شروع می شود و به سرزمینی با طبیعت سرد و وحشی ختم. سرزمینی سوراخ سوراخ. در همه جای آن آتشفشان روییده حدود ۱۷۰ عدد! به آخر دنیا خوش آمدید. اینجا شیلی است.

پس از جنوبگان اینجا خشک ترین نقطه زمین است. بیابان آتاکاما. شمال شیلی. چند آتشفشان در این یک عکس می بینید؟

بلندترین آبفشان جهان در ارتفاع ۴۳۲۰ متری. آبفشان El Tatio صحرای آتاکاما شمال شیلی

هنر کُنَد سالی یک سانتیمتر رشد می کند. کاکتوسی ششصد ساله. دره گواتین Guatin صحرای آتاکاما

تنگه ای در دره ماه (Valle de la Luna) صحرای آتاکاما شمال شیلی

تپه سانتا لوسیا در شهر سانتیاگو پایتخت شیلی

شهر گرافیتی.  بندر والپارائیسو (Valparaiso) جنوب غرب سانتیاگو

بلندترین کوه جهان در خارج از قاره آسیا. کوه آکونکاگوا (Aconcagua) با ارتفاع ۶۹۶۱ متر. نزدیک مرزآرژانیتن و شیلی. (داخل آرژانتین)

چیزی که در پاتاگونیا زیاد به چشم می خورد: یخچال های طبیعی. جنوب شیلی

آخر دنیا. تنگه ماژلان. این تنگه اقیانوس آرام را به اقیانوس اطلس متصل می کند. ناو هواپیمابر جرج واشینگتن در حال آماده شدن برای ایجاد یک شر جدید در دنیا. جنوب شیلی

خودش می داند که زیباست. جزیره ماگدالنا (Isla de Magdalena) تنگه ماژلان. جنوب شیلی

ابرهای این سرزمین مانند مینیاتوری در آسمان هستند. منطقه پاتاگونیا. جنوب شیلی

عکسی از یخچالِ در حالِ آب شدن گرِی (Grey) در منطقه پاتاگونیا. پارک ملی تورِس دل پاینه (Torres del Paine) جنوب شیلی. با گرم شدن زمین شاید تا بیست سال دیگر این عکس کابوس گونه، تبدیل به یک رویا شود.

برجهای سه قلوی پارک Torres del Paine. منطقه پاتاگونیا. جنوب شیلی

کمپ و جان پناه Paine Grande در پارک Torres del Paine. منطقه پاتاگونیا. جنوب شیلی

اکنون خشکی بی نهایت و بادهای سرد و مرگبار پاتاگونیا را فراموش کرده ام و تنها چیزی که در ذهنم باقی مانده زیبایی های بی نهایت این دیار بی نهایت است. سفری طولانی از آمازون گرمسیر تا پاتاگونیای سردسیر. از خط استوا تا ۱۲۰۰ کیلومتری قاره جنوبگان. به زودی همسفر خواهیم شد.

 

نوشته شده در  یکشنبه ۱۳۹۴/۰۹/۰۱ساعت ۱۰:۵۱  توسط نادر

منبع وبلاگ فرسنگ