سفرنامه

کوچه پس کوچه‌های موطن فیروزه‌ای (۲) حتماً که نباید به شکوه میدان نقش جهان باشد یا زیبایی طرب‌انگیز سقف مسجد شیخ لطف‌الله… لزوماً به شاهکارهای خلق شده در کاخ‌های صفوی نیازی نیست تا مزه‌ی «اصفهان» را چشید… معنای «نصف جهان» تنها به خروش زاینده‌رود نیست که دیگر سال به سال …

« بهار دیدهٔ من نیست جز که عکس رخش… » ماه اردیبهشت به انتها رسید؛ جای جای ایران را در این ماه می‌توان به تماشا نشست اما اردیبهشت، خاص شیراز است و شیراز، خاص اردیبهشت… این نکته را تمام کسانی که آن را در اردیبهشت ماه نظاره کرده‌اند، تصدیق می‌کنند… …

رنگ آبی احساس آبی که باشد، زلال می شود و خوانا و دوست داشتنی؛ آبی که باشد، آسمان و دریا را به یاد می آورد و جاودانگی؛ آبی که باشد، می شود تداعی گر آرامش؛ آبی که باشد، می شود شفشاون، جاذبه خاص مراکش؛ آبی که باشد، باقی اش را …

 از دیار ابن بطوطه اما روحی مصمم مرا می کشاند، و شوق دیدار سرزمین‌های پرآوازه در سینه‌ام می‌جوشید؛ و من خانه‌ام را رها کردم، همچون پرنده‌ای که آشیانه‌اش را رها می‌کند... ابن بطوطه نزدیک نیمه شب است؛ هنوز قطار از ایستگاه فاصله‌ی چندانی نگرفته، که جایی در تاریکی مطلق متوقف …

جایگاه گردشگری ادبی از تهران تا پِتِل پورت… از طلوع گردشگری ادبی به طور عام  در سطح جهان، مدت مدیدی نمی‌گذرد. این شاخه از گردشگری که با مطالعه، ادبیات و فرهنگ نوشتاری هر کشور نسبت مستقیم دارد، می‌تواند با آموزش کافی، تفاوت عمیقی درسطح دیدگاه گردشگران ایجاد نماید.  به طور …

سفرنامه اروپا – بروکسل تلخ ترین شیرین سفر شد… انگار تمام این راه را برای این رفتیم تا یک فرشته را بیابیم و از لحظه لحظه حضورش، از شیوه تفکر و ذهن بازش لذت ببریم. همانگونه که همیشه معتقد بودم بعضی از افراد پلی هستند برای پیوند آدمهایی از یک …

سفرنامه اروپا – برلین فکر می کنم قبل از گزارش باید برداشت کلی ام را بگویم و بنویسم که بعد از گذراندن ۴ روز در برلین، این شهر را چگونه یافتم: در نگاه اول، خشن به نظر می رسد، از بس که بزرگ است و همه چیز در اوج نظم و …

سفرنامه اروپا – پراگ دوستی گفت: “می گویند اگر پراگ را ببینی انگار کل اروپا را دیده ای.” نمی دانم دیدن یک شهر می تواند جای دیدن شهرهای دیگر را بگیرد یا نه اما، از نظر من – اروپا که هیچ – تمام جهان را زیر پا گذاشته باشی اما پراگ …

سفرنامه اروپا – ونیز مارکوپولو همیشه برایم جاذبه داشت، شهر مارکوپولو را می گویم… دیدنش جزو اولویت هایم نبود، اما نیروی خاصی مرا به درک ونیز تشویق می کرد… بماند که برای دیدن فلورانس افسونگر یک روز کامل را از ونیز ربودیم و فرصت از آنچه که بود، کوتاه تر …

سفرنامه اروپا – افسانه ای به نام فلورانس بعضی شهرها را هرچه بخوانی، بشنوی یا ببینی، سیر نمی شوی، فقط باید از لحظه لحظه درکشان حظ ببری. بعضی شهرها، هوای خاصی دارند، دل می برند، پاگیرت می کنند و اسیر؛ چنان که در خواب هم نمی دیدی… فلورانس چنین شهری …